بهترین فیزیوتراپی سکته مغزی در شیراز

     بهترین فیزیوتراپی سکته مغزی در شیراز:
    

 سکتهٔ مغزی یا اصطلاح دقیق آن حوادث مغزی – عروقی نوعی اختلال نورولوژیک ناگهانی است که در اثر اختلال خون‌رسانی به ناحیه‌ای از مغز رخ می‌دهد.شواهد اخیر نشان می دهد که سکته مغزی دومین عامل مرگ در دنیا بوده و بررسی آن در زنان به دلیل شدت و عوارض بیشتر و مرگ و میر بالاتر (%16 زنان و فقط %8 مردان) دارای اهمیت بیشتری می باشد.

تعریف سکته مغزی:سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون در بخشی از مغز از بین می‌رود. سلول‌های مغز نمی‌توانند اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز خود را از خون دریافت کنند. عدم دریافت خون و اکسیژن می‌تواند باعث مرگ سلول‌ها در مغز شود. این امر می‌تواند باعث آسیب مغزی پایدار، ناتوانی طولانی مدت یا حتی مرگ شود. به بیان دیگر اگر خون‌رسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد، این قسمت از مغز دیگر نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد. این وضعیت را اصطلاحاً سکته مغزی می‌نامند. سکته مغزی می‌تواند به عللی مانند بسته شدن یا پاره شدن یکی از رگ‌های خون‌رسان مغز ایجاد شود.

برشی از مغز کسی که سکته مغزی حاد داشته‌است

انواع سکته مغزی:

دو نوع سکته مغزی وجود دارد که عبارتند از: ایسکمیک و هموراژیک

ایسکمیک

نوع ایسکمیک براثر لخته خونی ایجاد می‌شود، که یک رگ خونی در مغز را مسدود می‌کند. این رایج‌ترین نوع سکته‌ مغزی است. حدود ۸۰ درصد سکته‌های مغزی ایسکمیک هستند.

هموراژیک

نوع دیگری از سکته‌مغزی، هموراژیک است. به دلیل پاره شدن رگ خونی و خونریزی در مغز ایجاد می‌شود.

بیماری دیگری که شبیه سکته مغزی است، حمله ایسکمیک گذرا(TIA) است. گاهی اوقات به آن “سکته خفیف” می‌گویند. TIA زمانی اتفاق می‌افتد که خونرسانی به مغز برای مدت کوتاهی مسدود شود. آسیب به سلول‌های مغز دائمی نیست. اما اگر TIA داشته اید، در معرض خطر این بیماری قرار دارید.

عوامل موثر در افزایش ابتلا به سکته مغزی:

عوامل زیادی می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند. عوامل خطر عمده عبارتند از: فشار خون بالا، این عامل خطر اولیه برای این بیماری است.

دیابت، بیماری‌های قلبی، فیبریلاسیون دهلیزی و سایر بیماری‌های قلبی می‌تواند باعث لخته شدن خون شود که منجر به سکته می‌شود.

فشار حادثه نیز می‌تواند منجر به سکته مغزی شود اما دقت کنید ضربه مغزی با سکته مغزی متفاوت است.

سیگار کشیدن، وقتی سیگار می‌کشید، به رگ‌های خونی آسیب می‌رساند و فشار خون خود را بالا می‌برد.

داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی سکته مغزی یا TIA.

سن، با افزایش سن خطر سکته افزایش می‌یابد.

نژاد و قومیت، آمریکایی‌های آفریقایی تبار در معرض خطر بیشتری برای سکته هستند. عوامل دیگری نیز وجود دارند که به این بیماری مرتبط هستند، مانند:

مصرف الکل و مواد مخدر

عدم فعالیت بدنی کافی

کلسترول بالا

رژیم غذایی ناسالم

چاقی

علائم سکته مغزی:

در بیشتر افراد علایم سکته مغزی به سرعت و در عرض چند ثانیه یا چند دقیقه بعد از وقوع سکته خود را نشان می‌دهند. علایم هر سکته مغزی بستگی به قسمتی از مغز دارد که دچار گرفتاری شده‌است. این علایم امکان دارد شامل موارد زیر گردد:

1.ضعف و کرختی صورت و بازوها یا پاها به خصوص در یک طرف بدن (همی پارزی)

2.فلج صورت، بازو و پاها در همان طرف (همی پلژی)

3.عدم تعادل و لنگ زدن (آتاکسی)

4.اختلال در تکلم یا در درک کلام (دیس آرتری)

5.اشکال در بلع (دیس فاژی)

6.کرختی و سوزش قسمت‌های بدن-اشکال در درک وضعیت و موقعیت (پارستزی)

7.دو بینی-تاری دید یا از دست دادن بینایی به خصوص در یک چشم

8.سردرد شدید و ناگهانی

9.از دست دادن حافظه کوتاه مدت و طولانی مدت-اختلال در قضاوت

10.سرگیجه بدون دلیل و سقوط ناگهانی

11.بی‌اختیاری ادرار و مدفوع

12.اشکال در پیدا کردن کلمات و فهمیدن آن چیزی که دیگران می‌گویند.

13.عدم توانایی در انجام حرکات ظریف.

اگر سکته مغزی شدید باشد، قسمت‌هایی از مغز که کنترل تنفس و فشار خون را بر عهده دارند ممکن است گرفتار شده یا اینکه ممکن است شخص به اغماء رفته و نتایج مرگباری را به دنبال داشته باشد.

تشخیص سکته مغزی:

پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد سوال می‌کند. آن‌ها قدرت عضلانی، رفلکس‌ها، حس، بینایی و هماهنگی را بررسی خواهند کرد. همچنین میزان فشار خون را بررسی می‌کنند. به شریان‌های کاروتید در گردن گوش می‌دهند و رگ‌های خونی پشت چشم را بررسی می‌کنند. برای تشخیص دقیق این بیماری پزشک موارد زیر را انجام می‌دهد:

تصویربرداری، مانند سی تی اسکن یا ام آر آی. انجام  آزمایشات قلب، که می‌تواند به تشخیص مشکلات قلبی یا لخته شدن خون که ممکن است منجر به سکته شده باشد کمک کند.آزمایشات احتمالی شامل الکتروکاردیوگرام(EKG)واکوکاردیوگرافی است.

درمان سکته مغزی:

درمان این بیماری شامل دارو، جراحی و توانبخشی است. اینکه کدام درمان را دریافت می‌کنید به نوع سکته مغزی و مرحله درمان آن بستگی دارد.درمان اولیه پس از وقوع یک سکته مغزی شامل تحت نظر گرفتن دقیق فرد و انجام اقدامات پرستاری برای محافظت راه تنفسی او می‌باشد. اگر در سی تی اسکن دیده شد که یک لخته خون در شریان وجود دارد، باید فوراً با استفاده از داروهای ترومبولیتیک اقدام به حل کردن آن نمود. این درمان ممکن است باعث بهبود عواقب سکته مغزی بشود اما در هر موردی نباید آن را بکار برد، زیرا باعث افزایش خطر بروز خون‌ریزی در مغز می‌شود.

انجام درمان طولانی مدت برای کاهش خطر وقوع سکته‌های مغزی بعدی بستگی به این دارد که علت ایجاد این سکته مغزی چه بوده‌است. یکی از راه‌های درمان سکته مغزی ناشی از انسداد عروق، حل کردن لخته مسدودکننده رگ است. این کار با استفاده از دارویی به نام Alteplase یا به اختصار t-PA انجام می‌شود که خطراتی هم دارد برای مثال بعد از اثرگذاری و عمل ترومبولیز به درون مغز ترواش می‌کند و به دلیل نیمه عمر بالا و پروتئاز بودن روی پروتئین سازنده عروق خونی PDGF_CC اثر می‌گذارد و سپس روی گیرنده آن اثر می‌گذارد و سرانجام سازوکاری که از مغز در مقابل سموم محافظت می‌کرد (سد خونی مغزی یاBBB) مختل می‌کند و ادم وازوژنیک را به وجود می‌آورد به علاوه باعث پارگی عروق مغزی در آن ناحیه می‌شود. T-PA فعال‌کنندهٔ پروتئین پلاسمینوژن است که در کبد ساخته شده و ترشح می‌شود اما در زمان سکته مغزی-قلبی یا ترشح نمی‌شود یا کم ترشح می‌شودکه باعث کاهش زمان درمان می‌شود. هر قدر این درمان سریعتر انجام شود نتیجه بهتری دارد و حداکثر ظرف چهار ساعت و نیم از شروع سکته مغزی قابلیت تزریق وجود دارد. هر قدر تزریق از شروع سکته به تأخیر بیفتد احتمال بروز خون‌ریزی مغزی بدنبال این درمان بیشتر می‌شود. این دارو از طریق ورید بازویی یا داخل شریانی تزریق می‌شود. اگر زمان فوق از دست برود و علت سکته آمبولی یا ترومبوز عروق مغزی بوده‌باشد، داروهایی مثل آسپیرین یا وارفارین تجویز می‌شود تا با رقیق کردن خون از وقوع لخته‌های خون جلوگیری کند. اگر مشخص شد که یک شریان دچار تنگی شده‌است ممکن است با جراحی بتوان آن را باز نمود. بعد از بروز یک سکته مغزی که علتش خون‌ریزی و پاره شدن یک شریان بوده‌است، درمان بر روی زمینهٔ ایجادکننده آن متمرکز می‌شود. درمان طولانی مدت آن ممکن است شامل تجویز داروهای ضد فشار خون باشد تا فشار خون را پایین آورده و از احتمال خونریزی‌های بعدی جلوگیری کند. اگر سکته مغزی بر اثر التهاب شریان باشد ٬داروی کورتون دار تجویز می‌شود.

جراحی :

بعد از سکته یا آنوریسم مغزی، ناهنجاری وریدی یا دیگر انواع مشکلات ناشی از سکته‌ی مغزی هموراژیک  انجام خواهد شد.

جراحی کلیپینگ: در این روش جراح برای توقف خونریزی یک بست کوچک فلزی و یا یک کلیپس را در قسمت پایه‌ی آنوریسم قرار می‌دهد.  کلیپس اجازه ترکیدن آنوریسم را نداده و از ادامه‌ی خونریزی آن جلوگیری خواهد کرد.

آمبولیزاسیون یا رگ بندی اندووسکولار  : در این روش هم یک کاتتر از طریق کشاله ران به سمت رگ‌های مغزی هدایت می شود و بعد توسط یک ابزار پیچ پیچی آنوریسم پر می‌شود. این کار جریان خون در آن را متوقف کرده و اجازه تشکیل لخته‌های خونی را نمی‌دهد.

جراحی برای برداشتن ناهنجاری‌های وریدی  : اگر ناهنجاری‌های وریدی در نزدیکی مغز باشند، جراح آن‌ها را خارج خواهد کرد. این کار خطر بروز سکته مغزی هموراژنیک را کاهش می‌دهد. با این همه اگر رگ‌های ناهنجار در قسمت‌های عمقی مغز باشند، از نظر اندازه بزرگ بوده و برداشتن آن‌ها روی عملکرد مغز اثر گذار باشد، امکان خارج کردن آن‌ها وجود ندارد.

رادیوسرجری یا جراحی با امواج رادیویی استریو تاکتیک : روشی کمتر تهاجمی برای تعمیر رگ‌های خونی دارای ناهتجاری است و به کمک پرتوهایی با امواج رادیویی بالا و دارای دقت بالا انجام می‌شود.

درمان توانبخشی:

متخصص توان‌بخشی، توانایی شخص جهت استفاده از توان‌بخشی بعد از سکته مغزی را ارزیابی می‌کند. میزان و نوع توان‌بخشی بیماران سکته مغزی به نیازها و توانایی‌های بیمار بستگی دارد. افراد خانواده، پرستارها و بیمار همگی بایستی از روند توان‌بخشی بعد از سکته مغزی آگاه باشند.تمرین های  توانبخشی سکته مغزی ممکن است خیلی سریع در بیمارستان آغاز شوند. در ابتدا وضعیت بیمار بایستی از نظر پزشکی پایدار باشد؛ سپس توان‌بخشی بیماران سکته مغزی آغاز می‌شود. در برنامه توان‌بخشی سکته مغزی از  فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و کاردرمانی استفاده می‌شود.

فیزیوتراپی:

متخصصین فیزیوتراپی جهت دستیابی به نتیجه رضایت‌بخش درمان و طرح‌ریزی برنامه مناسب درمانی با بیماران، افراد خانواده و پرستاران همکاری می‌کنند. این متخصصین جهت بررسی اختلالات عصبی بیمار و عملکرد آن‌ها در فعالیت‌های روزانه ابتدا از ارزیابی عصب‌شناختی استفاده می‌کنند. بر اساس این ارزیابی، متخصصین فیزیوتراپی برنامه درمانی ویژه هر شخص را جهت کمک به دستیابی به اهداف مورد نظر و بازگشت به زندگی روزمره برای بیمار طرح‌ریزی می‌کنند. در برخی از مواقع، فیزیوتراپی می‌تواند برای مدت چندین ماه یا حتی چندین سال طول بکشد. این که بیمار در چه توانایی‌هایی در اثر سکته مغزی با مشکل مواجه شده است به میزان آسیب‌دیدگی مغزی و محل بروز سکته در مغز بستگی دارد. در فیزیوتراپی سکته مغزی از روش هایی مثل بایوفیدبک، الکتروتراپی، طب سوزنی و ماساژ درمانی برای درمان بیماران سکته مغزی صورت می گیرد.

تمرین نحوه راه رفتن

بسیاری از بیماران قادر به راه رفتن نیستند و یا در راه رفتن پس از بروز سکته مغزی دچار مشکل شده‌اند. به این جهت متخصصین فیزیوتراپی با داشتن مهارت و تجربه کافی در جهت راه رفتن به بیمار کمک می‌کنند. متخصصین صرف نظر از میزان عملکرد بیمار، از پیشرفته‌ترین ابزار کمکی به این منظور استفاده می‌کنند.

تمرین حفظ تعادل

دشواری در حفظ تعادل پس از سکته مغزی بسیار شایع می‌باشد و بهبود تعادل جهت جلوگیری از افتادن بر زمین و بروز آسیب‌دیدگی بسیار ضروری می‌باشد. متخصص فیزیوتراپی جهت ارزیابی و درمان مشکلات مرتبط با تعادل و به منظور کاهش احتمال افتادن بر زمین و دستیابی به بالاترین میزان عملکرد در زندگی روزمره به بیمار کمک می‌کند.

تمرین جابه‌جایی و حرکت در تخت خواب

استفاده از تخت خواب می‌تواند برای بیمار پس از بروز سکته مغزی بسیار دشوار باشد. متخصص فیزیوتراپی قادر است در ارتباط با حفظ استقلال بیمار و آموزش نحوه خارج شدن از تخت خواب و استفاده از ویلچر، خودرو و حمام موارد لازم را به بیمار آموزش دهد. همچنین در مواردی که بیمار بدون کمک دیگران قادر به انجام این امور نباشد، متخصص فیزیوتراپی طرز کمک به بیمار در انجام این موارد را به افراد خانواده و پرستاران آموزش داده تا بتوانند با اطمینان کامل در این جهت به بیمار یاری برسانند.

کمک به بیمار در امور تفریحی

پس از سکته مغزی، کمک به بیمار در جهت بازگشت به امور عادی زندگی و انجام سرگرمی و تفریح اهمیت بسیار زیادی دارد. متخصص فیزیوتراپی از رویکرد دوجانبه جهت کمک به بیمار به منظور انجام امور تفریحی استفاده می‌کند. این رویکرد شامل بهبود بازیابی عصبی با هدف دستیابی به سطح بالای عملکرد و همچنین کمک به بیمار جهت سازگاری با محیط می‌باشد و سبب می‌شود تا بیمار هر چه سریع‌تر بتواند فعالیت‌های مورد علاقه خود را ادامه دهد.

گفتاردرمانی

گفتاردرمانی یکی از روش‌های مورد استفاده در برنامه توان‌بخشی بیماران سکته مغزی می‌باشد. پس از بروز سکته مغزی، ممکن است شخص در ارتباط با دیگران با مشکل مواجه شود. این مشکلات شامل دشواری در صحبت کردن و درک مطلب می‌باشد. متخصص گفتاردرمانی جهت رفع این مشکلات برنامه درمانی مناسب را طرح‌ریزی می‌کند.

گفتاردرمانی شامل تمرینات زیر می‌باشد:

تمرین صحبت کردن، شنیدن و نوشتن

تمرین استفاده از حرکات و اشارات و یا ابزار کمکی جهت برقراری ارتباط با دیگران

تقویت عضلات مورد نیاز جهت صحبت کردن به منظور بهبود قدرت و هماهنگی این عضلات

کاردرمانی

یکی دیگر از روش‌های توان‌بخشی بعد از سکته مغزی، استفاده از کاردرمانی می‌باشد. پس از سکته مغزی، امکان دارد بیمار از لحاظ هماهنگی بدن با مشکل مواجه شود. کارشناس کاردرمانی به منظور رفع این مشکل در جهت تغییر در نحوه انجام فعالیت و استفاده از ابزار کمکی بیمار را راهنمایی می‌کند.

بیمار به کمک کاردرمانی قادر است که فعالیت‌های روزانه (مانند حرکت دادن مبلمان در منزل یا تمیز کردن اتاق) را بدون کمک دیگران انجام دهد. کارشناسان کاردرمانی نحوه جابه‌جایی در قسمت‌های مختلف منزل و روش تغییر در انجام امور روزمره را به بیمار آموزش می‌دهد. برای مثال امکان دارد نحوه اصلاح صورت با استفاده از یک دست و یا جلوگیری از انجام حرکات اضافی در زمان آماده کردن غذا یا خرید اقلام ضروری منزل به بیمار آموزش داده شود. همچنین ممکن است استفاده از لباس با کفش‌های دارای بند چسبی یا به‌کارگیری ابزار کمکی در زمان صرف غذا به بیمار توصیه شود. به علاوه کاردرمانی روش سازگاری با محیط زندگی را به بیماران دارای اختلال در شناخت و ادراک آموزش می‌دهد.

بهترین روش پیشگیری از بروز سکته مغزی:

کنترل فاکتورهای خطر سکته مغزی، پیروی از توصیه‌های پزشک و اتخاذ یک سبک زندگی سالم بهترین اقداماتی هستند که می‌توانید برای پیشگیری از بروز سکته مغزی انجام دهید. از نظر پزشکان، بسیاری از راهکارهای پیشگیری از سکته مغزی همان راهکارهای پیشگیری از بیماری‌های قلبی هستند. راهکارهایی مانند:

کنترل فشار خون بالا و مدیریت دیابت تحت نظر پزشک

کاهش مصرف غذاهای حاوی کلسترول و چربی اشباع شده بالا

ترک مصرف دخانیات

حفظ وزن سالم

خوردن مداوم رژیم غذایی غنی از میوه و سبزیجات

ورزش منظم

عدم نوشیدن الکل

درمان بیماری آپنه انسدادی خواب (OSA)

پرهیز از مصرف داروهای غیرقانونی

نتیحه گیری:

به طور کلی اختلال در خون‌رسانی به ناحیه‌ای ای از مغز سکته ی مغزی رخ می دهد. 2نوع سکته ی مغزی وجود دارد عبارتند از : ایسکمیک و هموراژیک که 80درصد سکته ی مغزی از نوع ایسکمیک می باشد.  به طور کلی عواملی مانند فشارخون،دیابت،سایر بیماری های قلبی،سیگار کشیدن،سن و عدم فعالیت بدنی و… خطر ابتلا را افزایش می دهد. از علائم سکته ی مغزی می توان به ضعف و کرختی صورت ،بازو و یا پا بخصوص در یک طرف بدن، عدم تعادل،اختلال در تکلم و دو بینی و تاری و… را می‌توان نام برد.

از موارد تشخیص سکته ی مغزی می توان تصویر برداری،انجام آزمایشات قلب و آزمایشات الکتروکاردیوگرام و اکوکاردیوگرافی را نام برد.

پیشگیری بهترین روش در برابر بروز سکته ی مغزی است از راهکارهای پیشگیری سکته ی مغزی کنترل فشارخون بالا و مدیریت دیابت،ترک مصرف دخانیات،حفظ وزن سالم،ورزش منظم و..میباشد.

درصورت بروز سکته ی مغزی درمان این بیماری شامل دارو،جراحی و توانبخشی است.اینکه کدام درمان را دریافت می‌کنید به نوع سکته و مرحله ی درمان بستگی دارد.

درمان اولیه پس از وقوع یک سکته ی مغزی شامل تحت نظر گرفتن دقیق فرد و انجام اقدامات پرستاری برای محافظت راه تنفسی او می باشد. اگر در سی تی اسکن دیده شد که یک لخته خون در شریان وجود دارد باید فورا با استفاده از داروهای ترومبولیتیک اقدام به حل کردن آن نمود. اگر سکته ی مغزی بر اثر التهاب شریان باشد، داروی کورتون دار تجویز می شود.

بعد از سکته یا آنوریسم مغزی، ناهنجاری وریدی یا دیگر انواع مشکلات ناشی از سکته ی مغزی هموراژیک جراحی انجام خواهد شد که بسته به مشکلات انواع جراحی (کلیپینگ،آمبولیزاسیون،رادیوسرجری و …)صورت می‌گیرد.

درمان توانبخشی سکته مغزی ممکن است خیلی سریع در بیمارستان آغاز شود در برنامه توان‌بخشی سکته مغزی از فیزیوتراپی،گفتاردرمانی و کاردرمانی استفاده می شود.

فیزیوتراپی:این متخصصین جهت بررسی اختلالات عصبی بیمار و عملکرد آن‌ها در فعالیت‌های روزانه ابتدا از ارزیابی عصب‌شناختی شناختی استفاده می کنند. این متخصصین برنامه ی ویژه شخص را جهت کمک به دستیابی اهداف و بازگشت به زندگی روزمره برای بیمار طرح ریزی می کنند.مدت فیزیوتراپی ممکن است چندماه یا چندسال طول بکشد.اینکه بیمار در چه توانایی‌هایی هایی در اثر سکته مغزی با مشکل مواجه شده به میزان آسیب دیدگی مغزی و محل بروز سکته در مغز بستگی دارد.این متخصصین در تمرین نحوه راه رفتن،حفظ تعادل،جابه جایی و حرکت در تخت خواب و امور تفریحی به بیمار کمک می‌کنند و از روش هایی مانند بایوفیدبک،الکتروتراپی،طب سوزنی و ماساژ درمانی ممکن است استفاده کنند.

گفتاردرمانی:پس از سکته مغزی ممکن است شخص در ارتباط با دیگران دچار مشکل باشد. که متخصص گفتار درمانی جهت این مشکل برنامه درمانی مناسب طرح ریزی می کند این برنامه شامل تمرین صحبت کردن،شنیدن و نوشتن می باشد.

کاردرمانی:یکی دیگر از روش های توانبخشی بعد از سکته مغزی می باشد. پس از سکته مغزی امکان دارد از لحاظ هماهنگی بدن با مشکل مواجه شود،کارشناسان کاردرمانی به منظور رفع این مشکل در جهت تغییر در نحوه انجام فعالیت و استفاده از ابزار کمکی بیمار را راهنمایی می کند.

در فیزیوتراپی پالادیوم شیراز بصورت تخصصی درمان بیماران با مشکلات سکته مغزی و ضایعه نخاعی انجام میگیرد و این امکان را برای شما فراهم می نماید.  برای مشاوره و معاینه رایگان کافی است با شماره زیر تماس بگیرید

09172586561